Julia (15) schrijft zelf:

“School is voor mij heel vervelend. Ik word gepest om hoe ik eruit zie en ook random. En als ik ermee naar docenten ga dan wordt er gezegd dat die pesters dat niet mogen, maar ze doen er heel weinig aan. 

Die kinderen worden niet aangepakt. Maar ik moet dan allerlei therapieën volgen en dus ligt het weer aan mij. 

Het klopt gewoon niet.

Het maakt me boos en dan moet ik toch vaak huilen.
Maar ik vind het lastig om over mijn gevoel te praten…

Dit gevoel is eigenlijk standaard zo als ik de school in loop.

Ik zou me gewoon goed willen voelen. Dat ik niet bang hoef te zijn dat iemand weer iets stoms tegen me zegt

Als ik mocht kiezen zou ik liever geen school willen. Anders zou ik willen dat ik in elk geval m’n eigen rooster mag kiezen. Zelf weten welke lessen ik volg. Ik zou alle pesters wegsturen. Ik wil dat het gewoon gezellig is en dat ik gewoon mezelf mag zijn. Zonder dat iemand weer raar naar me kijkt en lelijke dingen zegt.

Ik zou graag willen dat iedereen gewoon aardig tegen me is.

Alles wordt gericht op het slachtoffer. Maar ze moeten durven het anders en strenger aan te pakken. Want ik kan nog 100 keer naar een therapeut, maar daar gaan die pesters echt niet door ophouden!”