Jazz (10) schrijft zelf:

“Ik vind school niet leuk, omdat ik veel slechte ervaringen heb met school. Dit is doordat veel juffen en meesters boos tegen mij deden.

Dan ben ik boos maar ook heel verdrietig, omdat de juffen en de meesters niet naar mij luisteren.

Toen ik het een keer moeilijk vond om mee te doen in de klas, werd ik boos. Toen werd de directeur erbij gehaald en die heeft mij heel hard de klas uit getrokken. Hier werd ik heel verdrietig van.

Ik wil me fijn en blij voelen op school.

Ik wil een school met goede meesters en juffen die naar je luisteren en tijd hebben om genoeg aandacht aan je te geven. Ook wil ik veel ruimte voor buiten spelen.

Ik zou willen dat de scholen meer tijd en aandacht geven aan de kinderen die niet goed kunnen leren of op een andere manier les nodig hebben. Nu lukt dit de meesters en juffen niet.

Mijn droom is om later bij de politie te gaan en dan lid te zijn van het arrestatieteam.”

Didem, moeder van Jazz, schrijft:

“Herhaling is de kracht van de boodschap…..

Althans, Dat is wat ze je op school leren.

Wat leerkrachten daarbij vergeten is dat het herhalen van negatieve uitlatingen ook een krachtige boodschap nalaat.

Het hebben van een zoon met faalangst en een laag zelfbeeld is best uitdagend. Helemaal als een school hier niets mee kan.

• De dagelijkse ‘je bent stout!’ doe eens normaal!’, ‘je bent niet goed bezig!’ maken het alleen maar lastiger om hier mee om te gaan.
• Ouders op het schoolplein zien alleen maar een ‘vervelend kind’ zonder te vragen naar wat erachter zit en waardoor het negatieve zelfbeeld wordt versterkt.
• Een directeur die haar handen niet thuis kan houden en haar woorden niet op de juiste manier weet te gebruiken met alle gevolgen van dien! 

Scholen schermen maar al te graag met ‘handelingsverlegen’ waardoor zij een vrijbrief hebben om een kind naar een andere school (lees speciaal onderwijs) te sturen. Wat het allemaal lastig maakt is, wanneer je kind niet in aanmerking komt voor een andere school. ‘Passend onderwijs’ kan niet geboden worden, scholen kunnen niets met ‘het kind’ maar in Nederland hebben wij wel een leerplicht. 

En dan?! 

Negatieve uitlatingen die jaar in, jaar uit worden gedaan door leerkrachten zijn niet ineens om te turnen naar iets positiefs. Als ouders zijnde kan je 100 duizend complimentjes geven, die ene negatieve blijft hangen!

Jazz heeft nu een ‘tussenfase’ iets wat niet wordt aangemoedigd door de leerplichtambtenaar maar het helpt Jazz wel!

En wij? Wij weten zeker dat hij er komt! Want wij zien een ontzettend lief kereltje wat engelengeduld heeft met kleine kindjes, wat ontzettend leergierig is als het gaat om onderwerpen die hem interesseren. En nee! Dat zijn niet taal en wiskunde! Maar wel die onderwerpen die er later toe doen!

Wij weten het zeker! Hij gaat ons verbazen, let maar op!”