“Ik ben Edgar, 25 jaar en woon op dit moment in Deventer. Ik studeer op dit moment History (Engelstalig dus) aan de Universiteit Utrecht, waar ik het erg naar m’n zin heb. Dit is echter wel eens anders geweest. 

Toen ik 17 was, ben ik van de middelbare school gestuurd, onder het mom van: je gaat het toch nooit halen. Bovendien, gebaseerd op mijn ervaring en verhalen van mensen om me heen, heb ik het gevoel dat mijn middelbare school kinderen die wat meer moeite hadden, wat sneller van school stuurden om het slagingspercentage hoog te houden.

In de zomer van 2016 realiseerde ik mij dat het beter was als ik alsnog mijn diploma zou halen, dus toen ben ik naar het VAVO gegaan. Daar heb ik betere ondersteuning gekregen dan op mijn middelbare school, met als resultaat dat ik binnen 2 jaar ook mijn HAVO diploma gehaald had, door kon naar het HBO, waar ik Archeologie heb gestudeerd, en nu dus een WO Bachelor volg aan de universiteit, met als doel om uiteindelijk een PhD te halen.

Wat er volgens mij mis is met het schoolsysteem, is dat vooral in de opbouwende fases (dus basis/middelbare school) het systeem erg statisch is, en dus niet makkelijk toe te passen is op kinderen die een beetje ‘buiten de boot’ vallen.

Hierdoor, ALS een kind dan buiten de boot valt, is die achterstand gelijk zo enorm groot, dat zo’n kind niet alleen drie keer zo hard moet werken sowieso om met zijn of haar ‘issues’ te dealen, maar dan ook nog eens tien keer zo hard moet werken om wél aan de algemene maatstaven van het onderwijs te voldoen. 

En wanneer een jongere aangepaste hulp nodig heeft van bijvoorbeeld een middelbare school, dan is daar vaak, naar mijn mening, geen ruimte voor.

Het onderwijs mist dus flexibiliteit, het inzien van dat sommige kinderen pas later opbloeien, en dat dat dus niet gelijk betekend dat als een kind NIET gelijk presteert, hij of zij ook niet intelligent is.

Wat ik in ieder geval zou veranderen, is daar waar het mogelijk is, flexibiliteit aan te bieden. Ook zou ik proberen de druk van de jongeren af te halen. Het is niet erg om niet alles in één keer te doen.

Daarom wil ik ook graag mijn verhaal kwijt aan de wereld, zodat mensen hopelijk in gaan zien dat niet alles in één keer hoeft, en dat je zelfs met een omweg, motivatie, ambitie en doorzettingsvermogen, toch kan komen waar je wil zijn.

Uiteindelijk zou het fijn zijn als ook ik mijn bijdrage kan doen. Ik wil graag helpen daar waar ik kan. Misschien om scholen te adviseren of om jongeren het idee te geven dat ze, uiteindelijk, komen waar ze willen zijn, en dat het oké is om d’r wat langer over te doen.

Ik sta dan ook open om met mensen in contact te komen, die vragen hebben of gewoon een keer willen praten.”