Melody (10) schrijft zelf:

“Ik vind school stom en spelling is lastig, omdat ik dyslectisch ben. Op mijn vorige school werd ik niet genoeg geholpen.

Gymmen is wel leuk. Ik heb veel vriendinnen en de juffen zijn aardig.

Het is stom als ik het niet begrijp. Mijn vriendin is in alles beter. Ik wilde dat ik zo makkelijk kon leren. Ik moet hard leren thuis, terwijl ik liever ga spelen.

Ik wil ook snel kunnen leren en een 10+ halen. Nu ben ik thuis heel lang bezig en leren vind ik niet leuk en moeilijk.

Ik wil me vrolijk en blij en gelukkig voelen op school. En dat ben ik ook, want een paar dingen zijn wel leuk, zoals gym en vriendinnen.

In mijn ideale school lopen er katten in de school en je neemt je eigen huisdier mee. Er is elke dag gym, een reuze schoolplein met glijbanen en rekstokken. Geen huiswerk en geen toetsen.

Het is nu gelukkig vakantie en ik heb geen huiswerk. Behalve een boekbespreking, die zijn ook stom, net als spreekbeurten

Mijn droom is om een kat te worden. En als ik groot ben heb ik heel veel katten en een klimparadijs in mijn huis. Ik wil werken met dieren.”

Suzanne, de moeder van Melody, schrijft:

” Woordblind.

Oftewel dyslexie.

Melody is dyslectisch. Niet te geloven dat haar vorige school dat niet heeft opgemerkt en er niet naar heeft gehandeld. Heel groep 4 heeft ze dromend doorgebracht, achter een boek of achter de laptop.

Uiteindelijk wilden ze haar het jaar over laten doen, nog steeds zonder behandeling of diagnose. Het vertrouwen was compleet weg. 

Op Melody’s nieuwe school ging ze toch door naar groep 5, binnen de kortste keren was de dyslexieverklaring in de pocket en werden teksten voorgelezen.

Inmiddels zit ze in groep 7 en laat ze nog steeds een stijgende lijn zien. Ze accepteert haar dyslexie en maakt zonder te twijfelen gebruik van de hulpmiddelen die er zijn. 

Wist je dat veel succesvolle ondernemers en selfmade miljonairs dyslectisch zijn?! “